Το ταξίδι της τροφής ξεκινάει από το στόμα.
Η τροφή κόβεται ή σχίζεται από τα δόντια και μπαίνει στη στοματική κοιλότητα.
Οι σιελογόνοι αδένες (1) εκκρίνουν σάλιο στη στοματική κοιλότητα. Το σάλιο διασπά τα συστατικά των τροφών και ιδιαίτερα το άμυλο, μαλακώνει τις στερεές τροφές ώστε να γίνουν με τη βοήθεια της γλώσσας μικρά μπαλάκια κι έτσι διευκολύνει το ταξίδι της τροφής στο στομάχι.
Η μπουκιά κατεβαίνει πρώτα από τον φάρυγγα (2) και μετά από τον οισοφάγο (3).
Στο στομάχι (4) η τροφή αναμειγνύεται με τα στομαχικά υγρά (ένζυμα, υδροχλωρικό οξύ), που διαλύουν τις πρωτεΐνες. Η τροφή γίνεται ένα παχύρρευστο υγρό και κατευθύνεται προς το πρώτο μέρος του λεπτού εντέρου (7) που λέγεται δωδεκαδάκτυλο.
Στο ήπαρ ή συκώτι (5) παράγεται η χολή η οποία διασπά τα λίπη. Αποθηκεύεται στην χοληδόχο κύστη (ένα μικρό "σακουλάκι" ακριβώς κάτω από τον αριθμό 6) και εκκρίνεται στο δωδεκαδάκτυλο, το αρχικό τμήμα του λεπτού εντέρου (7).
Το πάγκρεας (8)παράγει το σπουδαιότερο από τα πεπτικά υγρά, το παγκρεατικό υγρό, και την ινσουλίνη που εκκρίνονται επίσηςστο δωδεκαδάκτυλο και είναι απαραίτητες για τη διάσπαση υδατανθράκων και πρωτεϊνών.
Με τα εντερικά υγρά που υπάρχουν μέσα στο λεπτό έντερο (7) η τροφή διασπάται ακόμα περισσότερο.
Τα χρήσιμα συστατικά περνούν μέσα στο αίμα και από εκεί μεταφέρονται στον οργανισμό.
Τα άχρηστα υπολείμματα της τροφής γίνονται παχύρρευστα και τελικά, περνώντας μέσα από το παχύ έντερο (9), αποβάλλονται από τον πρωκτό (10).
