Εμείς
οι άνθρωποι διακρίνουμε το χρόνο σε τρεις βαθμίδες: στο παρελθόν, το παρόν και
το μέλλον.
Για να εκφράσουμε αυτές τις τρεις χρονικές βαθμίδες, με άλλα λόγια
το πότε μιας πράξης, είναι φυσικό
να χρησιμοποιούμε και ανάλογους τύπους ρημάτων.
Έτσι, για την πράξη της γραφής μπορούμε
να πούμε:
παρόν: Τώρα γράφω τα
μαθήματά μου
παρελθόν: Χθες έγραψα τα
μαθήματά μου
μέλλον: Αύριο θα γράψω τα
μαθήματά μου
Από
την άλλη πολλές φορές είναι αναγκαίο να δηλώσουμε το ποιόν ενέργειας, δηλ. αν η
πράξη μας:
α) γίνεται συνέχεια, δηλαδή έχει διάρκεια, επαναλαμβάνεται, π.χ. έγραφε όλη
τη μέρα τα μαθήματα
β) γίνεται μια στιγμή, δηλαδή σύντομα, στιγμιαία, συνοπτικά, π.χ. χθες το βράδυ έγραψε τα μαθήματα
γ) έχει γίνει, δηλαδή έχει συντελεστεί,
π.χ. έχει γράψει τα μαθήματα
Για να αποδοθούν οι τύποι του πότε γίνεται
μια πράξη και του πώς γίνεται,
χρησιμοποιούμε τους παρακάτω χρόνους: ενεστώτα, παρατατικό, μέλλοντα
εξακολουθητικό, αόριστο, μέλλοντα διαρκείας ή συνοπτικό, παρακείμενο,
υπερσυντέλικο και συντελεσμένο μέλλοντα.
